بررسی تأثیر فاز اول درمان های پریودنتال بر میزان قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم

مقدمه: بین وضعیت حفره دهان و بیماری های سیستمیک فرد، ارتباط نزدیکی وجود دارد. یکی از این بیماری ها، بیماری دیابت ملیتوس است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تأثیر جرم گیری و هموارسازی ریشه و استفاده از دهان شویه بر میزان قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم می باشد. مواد و روش ها: 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم کنترل نشده که به پریودنتیت مزمن شدید مبتلا بودند، از مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انتخاب شدند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند و به گروه اول (کنترل) فقط آموزش بهداشت دهان و دندان داده شد؛ گروه دوم (مورد) علاوه بر آموزش بهداشت، دهان شویه کلرهگزیدین دریافت کردند و جرم گیری و هموارسازی ریشه نیز برای آنان انجام شد. در ابتدا و سه ماه بعد از مداخله، در هر دو گروه، شاخص خونریزی، شاخص پلاک در 4 ناحیه دندان ها، عمق پروبینگ در 6 ناحیه دندان ها، مقدار قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله اندازه گیری شد. سپس میانگین پارامترهای فوق با هم مقایسه گردید. نتایج: متوسط مقدار قند خون ناشتا، در گروه مورد از 11/61±20/184 به 08/29±87/163 میلی گرم در دسی لیتر کاهش پیدا کرد (05/0p) و شاخص خونریزی، شاخص پلاک و عمق پروبینگ نیز تقلیل یافت (05/0>p). این کاهش در گروه کنترل معنادار نبود. نتیجه گیری: به دنبال جرم گیری و هموارسازی ریشه، علاوه بر بهبود وضعیت پریودنتال، مقدار قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله نیز کاهش می یابد.